Wspaniała niedziela za mną. Miałam przyjemność odwiedzić piękne miejsce z duszą niezwykłej historii, sztuki i piękna – narodową instytucję kultury – Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej “Manggha” w Krakowie oraz zobaczyć trzy niesamowite wystawy czasowe.

„Tokio. Smok i Smok” – wystawa prowadzi ścieżkami biegnącymi do różnych dzielnic Tokio – miasta, które nie usypia. W rolach głównych ekscentryczne stworzenia Smok Wawelski i Godzilla, które zabrały mnie m.in. do lokalnego baru yatai na smaczne yakitori. Świetna zabawa podczas odkrywania zakątków komiksowego Tokio ?.

„Nihontō. Miecze z Japonii z kolekcji Muzeum Miecza Japońskiego Bizen Osafune” – wyjątkowa wystawa daje okazję do podziwiania 37 cennych mieczy, pochodzących z wieków od XIII do XX i sprowadzonych do Krakowa bezpośrednio z Japonii. Wystawa po raz pierwszy pokazuje w Polsce miecz japoński z perspektywy kraju jego wytworzenia. Podczas oglądania tej niezwykłej wystawy miecz ujawnia się jako niezwykłe dzieło japońskiej metalurgii. Podziwianie poszczególnych części miecza udowodnia, że ta śmiercionośna broń jest wyrafinowanym przykładem japońskiej estetyki, a także aspektem wydobywania uczuć z duszy.

„Andrzej Wajda. Japoński notes” – wystawa jest unikatowym zbiorem prac na papierze – szkiców i rysunków Andrzeja Wajdy z podróży do Japonii, którą reżyser odwiedził siedem razy, w tym sześć z żoną, Krystyną Zachwatowicz-Wajdą. Podczas każdej podróży artysta notował, szkicował, zapamiętując najistotniejsze elementy innej, obcej, kultury, nieznanego kraju. Kraju, który z czasem stał się „Ich Japonią”. W czternastu notesach i szkicownikach można odnaleźć „obrazkową” opowieść o Japonii, ale także o samym genialnym malarzu i reżyserze – Andrzeju Wajdzie – jego preferencjach artystycznych, inspiracjach i odkryciach.

Dziękuję Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej “Manggha” za możliwość obejrzenia tak niesamowitych wystaw.

Moja znana już sentencja głosi, że warto mieć kontakt ze sztuką, która jest głębokim źródłem estetycznego rozwoju oraz intelektualną przyjemnością. Dzięki zmysłom – wzrok, słuch, dotyk – przenika do najbardziej ukrytych zakamarków świadomości, zasiewając ziarna cennych wartości. Dzięki wyobraźni można myśleć i patrzeć na sztukę w sposób osobisty i polecieć tam, gdzie jeszcze nikt nie był…
Zachęcam Wszystkich do aktywnego kontaktu z pięknem sztuki! ?.